Het kleine meisje was onzichtbaar, had zich verstopt. Toen ze voelde dat ik contact met haar maakte kwam ze langzaam tevoorschijn. Afwachtend, hoopvol.
De innerlijke vrouw in mij keek schuchter om haar heen, zei niets. Ze beschermde haar meisje. De innerlijke man stond ver in een hoek. Uit het veld geslagen. Jaren, levenslang, had hij zijn mond niet opengedaan, was afgestraft, deed het nooit goed.
Ik vroeg wat hij nodig had: waardering dat hij het goed deed, op een liefdevolle manier. En wat hij deed dat dat altijd oké was.
De innerlijke vrouw keek op. Ze besefte zich dat ze heel beschermend was geweest naar haar kind. Daar lag haar focus. Voor haar man was ze er wel, maar eigenlijk niet. Ze heeft nooit kunnen zeggen wat zij echt wilde; ze heeft zichzelf nooit op de 1ste plek gezet. Toen hij begon te praten wekte hij haar interesse. Ze kon hem voelen met zijn pijn. Ze herkende het. Het ging stromen tussen hen, zonder iets te zeggen liepen ze naar elkaar toe.
Het kind liep naar hen toe en samen hielden ze elkaar vast. Alles is oké. Ik ben oké! Mijn lichaam ontspande zich in elke cel. #unwindandfreeyoursoul #innerwork #familielijnenopschonen #love #innerpower #gevenenontvangen #invrijheid